Título de Lorem ipsum

O mes pasado, tiven a oportunidade de asistir ao Día do CSS en Amsterdam, un evento de dúas días dividido entre un "día de IU" centrado na intersección do deseño e do desenvolvemento e un "día de CSS", con oradores que trataron temas máis a fondo e técnicos de CSS. As charlas foron tan diversas como os antecedentes dos propios oradores, pero houbo un fío común: Nesta era de cambiamentos rápidos, estamos nós, como xente de produtos, preparados para deseñar para a automatización, o aprendizaxe automático e a IA?

Que significa a automatización para os deseñadores?

É difícil traballar nun equipo de produto que non automatizou algunha parte do seu fluxo de traballo en nome da produtividade. Se as máquinas poden ocuparse das tarefas repetitivas e do traballo pesado, os deseñadores poden centrarse en facer traballo máis significativo. Pero como afecta isto á maneira na que usamos o traballo creado polas máquinas?

Josh Clark, fundador do estudio de deseño Big Medium, provocou á audiencia con esta mesma pregunta durante a súa charla, 'A.I. is your New Design Material'. Algúns dos avances máis impresionantes na tecnoloxía recente son cousas como o recoñecemento facial, o texto predictivo e a busca de imaxes, todo iso impulsado polo aprendizaxe automático. Pero é importante recordar: todas estas tecnoloxías aínda están baseadas en código. O punto a favor é a menor marxe de erro. Non hai emocions reais, expectativas ou sentimentos que interfiran co traballo para o que foi deseñado.

Aínda así, como humanos, asumimos que cando falla o recoñecemento facial, todo o proceso está inherentemente fallido. Pero foi realmente así?

Segundo Josh, ese é o aspecto máis fundamental que debemos entender cando se trata de máquinas. Non cumprir coas nosas expectativas humanas, non fai automáticamente que a tecnoloxía en si sexa un fracaso. Estas cousas foron, por definición, construídas sobre lóxica, o que suscita a pregunta: Pode a solución dun robot realmente estar errada?

O obxectivo de introducir o aprendizaxe automático nos nosos produtos nunca foi que fixeran todo o traballo. En cambio, os algoritmos e as solucións baseadas en lóxica só deben proporcionar aos humanos unha mellor comprensión para capacitaros a chegar a melloras solucións, máis rápido.

Esta comprensión fundamental dos nosos usuarios axúdanos realmente a facer mellores produtos. Este pode ser un exemplo sinxelo, pero se un ordenador pode comprender como andar por si mesmo, igual é hora de comezar a investigar por que e como se formaron estas solucións.

Como deseñamos para o futuro descoñecido?

Jared Spool, Co-fundador de UIE pregunta, “Cales foron as cousas máis importantes que aprendiches onte e como impactará no que fas no futuro?”

Como deseñadores e investigadores, sempre precisamos pensar en como deseñamos productos para o futuro, aínda mentres satisfacemos as demandas do deseño do día de hoxe. Unha tarefa difícil, especialmente cando as cousas se moven tan rápido como se moven ao longo da última década.

Para comezar, Jared aboga por mirar atrás ás formas nas que os nosos procesos de deseño xa cambearon.

Lembrades cando a experiencia de usuario/deseño de IU non era unha prioridade para moitas empresas? Como consultor nun momento no que a Internet aínda non alcanzara atractivo masivo, Jared foi capaz de encamiñar moitas empresas cara a unha mentalidade que consideraba a experiencia do usuario dun produto.

Mais isto tamén nos permite obter información sobre como foi a experiencia de usuario e o deseño de IU ao longo dos anos, o cal podería darnos unha mellor idea de como serán estes conceptos no futuro. Jared describe un termo chamado "The UX Tipping Point", con grandes pasos axeitados sobre como chegar ata ese punto.

No pasado, os deseñadores tiñan que loitar por un asento na mesa. Se hoxe non estades a partir dun lugar que abogue pola experiencia de usuario (como facían hai 10 anos), probablemente non esteades a partir dese punto de inflexión. En consecuencia, os deseñadores aínda teñen que garantir que o papel da experiencia de usuario madure dentro da empresa, así como a comprensión do que fai que a experiencia de usuario sexa importante. Cando unha organización alcanza a última etapa, e abraza plenamente o deseño UX en todo o que fai, alcanza plenamente The UX Tipping Point.

Estamos a deseñar para os usuarios ou para nós mesmos?

As persoas non sempre saben o que queren, incluso se pensan que o fan. Como di Joe Leech, un psicólogo de UX, "As persoas queren máis opcións, pero non poden manexalas”.

Entón como deseñamos para os nosos usuarios, se os nosos usuarios non sempre nos din a verdade? Esta é unha das preguntas máis importantes, e algo que a extensa investigación de UX nos axuda a conseguir.

No 2000, os psicólogos Sheena Iyengar e Mark Lepper fixeron un estudio sobre as eleccións dos consumidores. Foron a un supermercado local e instruíron ao establecemento para que vendese só 6 variedades de marmelada unha semana, seguido de 30 variedades a semana seguinte.

Fixeron un estudo sobre cantas marmeladas se vendían, e para sorpresa de todos, vendeuse máis marmelada na semana con só 6 opcións. Pero curiosamente abondo, cando aos consumidores preguntáronselle qué semana preferían máis, responderon coa semana que tiña 30 opcións.

Usando esta analogía, Joe fai un punto difícil de discutir, “Un deseñador que non entende a psicoloxía vai ser máis exitoso ca un arquitecto que non entende a física".

A investigación do usuario, e unha gran variedade da mesma, axuda aos equipos a achegarse o máximo posible á raíz das necesidades do usuario, sobre os seus desexos. Estudar as respostas a grande escala é máis traballo, pero axuda a formar a base para un verdadeiro UX.